zondag 11 december 2016

Simultanisme en Sonia Delaunay-Terk

 Sonia Delaunay

Voor de teken en schildergroep volwassenen schreef ik een groeps opdracht over de abstracte kunst van Sonia Delaunay . Samen met haar man Robert Delaunay ontwikkelde Sonia  het simultanisme. Dit was een kleurentheorie gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, waaruit bleek dat sommige kleuren naast elkaar een andere kleur leken te hebben of dat de combinatie van kleuren een schijn van beweging kunnen veroorzaken. Dit maakte dat het echtpaar met contrasterende en dissonerende kleuren werkte.

De opdracht was deels gericht op samenwerking in de vorm en opzet en aan de andere kant was het lesdoel de contrasterende kleuren toepassen in een werkstuk. De groep heeft voor deze opdracht gewerkt met eigen gemaakte verf van een magere ei-tempera. Deze wordt is in dunne lagen opgezet.  

Het opzetten van het werk na het maken van diverse afmetingen cirkels.




Het maken  van de eitempera verf met pigment  en het uiteindelijke eindresultaat hieronder .


Uitstapjes vanuit Breskens

Voor het Dorpsblad "Op Bresjes" schreef ik het volgende artikel;

L’Odyssée des Animaux

Op zaterdag 10 december bezocht ik met de teken en schildergroep uit Oostburg  het musee de Flandre in Cassel in het Noorddepartement van Frankrijk, anderhalf uur rijden van Breskens. Deze groep mag ik als beeldend docent  begeleiden  samen met Joost Heeren. De streek waar zelfs nog Vlaams gesproken wordt en waar Joost tegenwoordig woont en werkt. We ontmoetten elkaar in het cafeetje “Trois Moulin” op de markt van Cassel. De tijd lijkt daar te hebben stilgestaan , de moeder van respectabele leeftijd verzorgd plaatselijke gerechten als stoofpotjes en carbonades terwijl  de zoons de frietjes bakken en bedienen. Alles gepresenteerd in de entourage van de jaren 70 wat tegenwoordig vintage genoemd wordt. Wie de film “Bienveneu chez les Ch’tis “ gezien heeft kan zich een voorstelling maken van het decor aldaar. De beroemde film is ook niet ver daar vandaan in Berques opgenomen in het Noorddepartement. Cassel bevind zich op een berg , de Casselberg en heeft het hoogste punt van de Westhoek in Frans-Vlaanderen, 176 meter, als je naar de top wandelt heb je een fenomenaal uitzicht over de streek van West Vlaanderen en Frankrijk. Op de berg staat ook een ruiterstandbeeld van Generaal Foch, die in Cassel zijn hoofdkwartier had  tijdens de eerste wereldoorlog . In de streek niet ver van Ieper is ook een zware strijd geleverd.

In het museum werden we rondgeleid door Joost Heeren, hij werkt voor diverse musea in het Noorden van Frankrijk. Het was dan ook vanzelfsprekend dat hij ons zou gidsen door de bijzondere tentoonstelling. L’Odyssée des Animaux , de vlaamse dierenschilders uit de 17e eeuw. De expositie begon met het werk van Roelandt Savery , geboren in Kortrijk, die na zijn opleiding tot kunstschilder aan het hof in Praag werkte als hofschilder voor Rudolf ll . Deze had net als veel hoven in de Gouden Eeuw een verzameling dieren ondergebracht in een Menagerie, de voorloper van de tegenwoordige dierentuin. Dit heeft geleid tot de voorkeur van Savery voor het tekenen van dieren. Bijbelse en Mythologische  voorstellingen lenen zich erg goed voor dit onderwerp. De ark van Noach is dan ook een vaak terugkerend thema om veel dieren te schilderen.  Daarnaast is het prachtige verhaal van Orpheus en Eurydice, waarbij Orpheus na zijn hopeloze reis naar de onderwereld om Eurydice terug te halen faalt en alleen nog de dieren in vervoering kan brengen met zijn prachtige muziek. Of het Paradijs van  Adam en Eva uitgebeeld door Savery met hemels licht in het landschap. Verder zijn de talloze dieren op meesterlijke wijze geschilderd door Frans Snyders , Jan Fyt  of Paul de Vos . Naarmate de tentoonstelling vorderde kreeg  de Odyssée wel een wat luguber karakter. Van paradijselijk weergegeven dieren veranderden de werken in indrukwekkende jachttaferelen met uitdrukkingen waar je als vredig mens een blokje voor zou om lopen, in de uiteindelijk prachtige barokke stillevens met de dode dieren uitgebreid geëtaleerd in een indrukwekkende compositie van schuine lijnen, kleur en verzamelobjecten zoals die in de Gouden Eeuw geschilderd werden. Misschien dat een omgekeerde volgorde van geëxposeerde werken mijn Odyssee  met een prettiger gevoel had doen eindigen, maar zoals mijn moeder zou zeggen . “Als ons leven een paradijs zou zijn hadden we niets om naar uit te kijken” .  Uiteindelijk kijk ik met veel plezier terug op mijn Odyssée  naar Cassel die beslist de moeite waard is om eens te maken als daguitstapje vanuit Breskens.
Frans Snyders

Roelandt Savery